Figury: Skoczek

 Figura ta potrafi dostarczyć wiele radości, a także niemiłych niespodzianek wszystkim uczącym się grać w szachy. W odróżnieniu od innych figur, skoczek może przeskakiwać pola i inne figury, jakby nie przechodził przez mijane pola (niczym podróż w czasie!). Nie da się określić kierunku jego ruchu.

Figury liniowe

Figury liniowe to te, które poruszają się po liniach prostych o dowolną liczbę pól. Zapamiętałeś pewnie, że jest to możliwe w liniach poziomych (równoległych do graczy), liniach pionowych (biegnących od jednego gracza do drugiego), a także po liniach ukośnych (przekątnych i do nich równoległych).

Przykładem figury linowej jest np. goniec lub wieża.

Ustawienie bierek

„ Właściwy człowiek na właściwym miejscu " - F. Schilłer

Pamiętaj: „białe stają po prawej" - to zasada, według której ustawia się na szachownicy figury. Wszystkie figury stają w szeregu najbliższym gracza. W niektórych drogich zestawach szachowych jeden koń i wieża każdej ze stron mają znak korony - należą do skrzydła królewskiego i z tej połowy rozpoczynają grę.

Szachownica

 Obraz bitwy przedstawiany jest na szachownicy

Niektórym odpowiada porównanie planszy szachowej do pola walki - albo na przykład do sceny, na której odegrane zostanie przedstawienie. Po kilku pierwszych porażkach bardziej będzie ci odpowiadało porównanie do walk ulicznych albo dorocznej wyprzedaży w supermarkecie. Jakiekolwiek by były te skojarzenia, warto dokładnie poznać każdy z 64 kwadratów. W miarę nabierania doświadczenia zauważysz, że pola centralne są miejscem najbardziej interesujących przedsięwzięć obu przeciwników, nie wolno jednak przestać myśleć przez cały czas o całej powierzchni szachownicy. Będzie to z czasem coraz łatwiejsze. Początkujący prawie zawsze mają coś w rodzaju klapek na oczach.

Szachownica powinna być zwrócona tak, by każdy z graczy miał po prawej stronie białe pole. Sama natura gry nie zmieniłaby się, gdyby odwrócić planszę o 90 stopni, lecz zwyczajowe prawa szachowe każą ustawić ją właśnie tak.

Zasady rogrywki szachowej - figury

Figury liniowe

Szachy powstały jako namiastka działań wojennych. Jedynym celem jest danie mata królowi przeciwnika - aby to osiągnąć, warto ponieść każdą ofiarę. Gra sięgająca korzeniami do epoki despotycznych
władców, kiedy to mądrze było nie atakować monarchów, a więc nie brano do niewoli królów, gra kończy się, gdy zabicie tej figury jest nieuniknione w kolejnym ruchu. Hetman i goniec to stosunkowo niedawne nabytki na szachowym polu walki. Zastąpiły - odpowiednio - królewskiego doradcę i słonia. Gra bowiem powstała na Wschodzie, gdzie słonie wykorzystywane były w kampaniach wojennych.

Wieża 

Rukh po arabsku znaczy „rydwan". Dziś figurę tę reprezentuje wieża.

Hetman

Doradca przy królewskim boku często (w szachach angielskich i francuskich) zastępowany jest przez postać królowej.

Król

Król zawsze był najważniejszą figurą w grze i zawsze najwyższą.

Skoczek 

Wszystkie figury łączono niegdyś z funkcjami wojskowymi. Skoczka zwie się popularnie koniem. Anglicy zaś nazywają go rycerzem (knight).

Pion

W porównaniu z współczesnymi pionami, ten pieszy żołnierz wygląda dość groźnie.

Goniec

Zwany czasami, z niemiecka, laufrem - a w ogóle bardzo różnie w różnych krajach - po angielsku nosi nazwę biskupa.

Co jest potrzebne do gry w szachy

Potrzebna będzie plansza szachowa - szachownica i dwa komplety bierek. Warto je starannie dobrać. Planszę określa zazwyczaj rozmiar jej pól. Jeśli są one mniejsze niż 2,5 cm, może być trudno operować figurami. Jeśli zaś szachownica jest za duża, niewygodnie jest grać.

Najpopularniejsze pole szachowe to kwadrat o boku 5 cm. Szachownice biało-czarne męczą oczy, warto więc wybrać połączenie brązu albo zieleni z barwą kremową bądź beżową. Najprostsze szachownice to składane kartony albo plastikowe pudełka. Są też szachownice pięknie wykonane z intarsjowanego drewna.

Proporcje

Rozmiar garnituru szachowego określa się zazwyczaj wysokością postaci królów, najwyższych figur. Powinny one zachowywać określone proporcje w stosunku do szachowego pola. Średnica podstawy najwyższej figury powinna wynosić około *U szerokości pola.

Jednolita szachownica

Wybierz planszę odpowiadającą rozmiarami stolikowi, którego będziesz używać do szachów najczęściej. Powinien stać stabilnie - szachownice miewają niemiłą skłonność do wywrotki akurat w momencie, gdy gracz jest bliski zwycięstwa.

Figury i piony

Postaraj się o jak najprostszy zestaw, najlepiej wzór Stauntoha, jakim posługujemy się w tej książce. Ten wzór znany jest na całym świecie. Nie możesz oczekiwać od przyszłych
przeciwników, że będą obyci z innymi kształtami bierek.
Odpowiednie wyważenie zapewnia tym figurom stabilność.

Jak się przygotować do pierwszej parti szachów

Wpis ten powinien zapoznać przyszłego gracza z jedną z umiejętności rozwijanych w grze w szachy: przewidywania. Kup więc zestaw szachowy, niekoniecznie najdroższy, to nie ma znaczenia. Nawet jeśli masz już pewne pojęcie o tym, jak wygląda partia szachów, zacznij od początku - twoja wiedza może być niekompletna. Jeśli już nauczysz się rozgrywki, powinieneś grać jak najwięcej, by ćwiczyć się w biegłości. Najlepiej jest grać z doświadczonym partnerem, dzięki któremu postępy szybsze - tacy jednak nie zawsze są chętni i gotowi, by zasiadać ilu ery z początkującymi.

Doskonałym wyjściem jest wówczas komputer szachowy, ten nigdy nie odmawia. Najlepszy będzie taki, który jest zaprogramowany dla osoby początkującej: z możliwościami przydatnymi nowicjuszowi, a przy tym relatywnie tani. Niektóre szachowe komputery mieszczą się z powodzeniem w kieszeni l doskonale sprawdzają się w podróży. Inne mają wymiary standardowej szachownicy i mogą także służyć do rozgrywania klasycznych partii pomiędzy dwoma graczami. Komputer bardzo pomoże w nieskrępowanym przeprowadzeniu wszystkich ćwiczeń, zwłaszcza pierwszego dnia, kiedy trzeba opanować podstawy. Nauczywszy się ich dobrze, nigdy ich nie zapomnisz.

W woli wstępu

Praktyka czyni mistrza

Czy można nauczyć się gry w szachy w ciągu dwóch dni? Gra królów, fascynująca zarówno generałów, jak i prostych żołnierzy, naukowców i robotników, księżne i pokojówki od blisko 1400 lat, nie wyłoniła jeszcze gracza, którego można by nazwać doskonałym. A jednak weekend wystarczy, by nauczyć się zasad rozgrywania partii. Właściwie możliwe jest to już po pierwszym dniu. Książka dostarczy Ci wszystkich potrzebnych informacji. Jeśli masz już jakieś pojęcie o grze w szachy, przerób mimo wszystko cały weekendowy cykl. Możesz poświęcić mniej czasu na zadania początkowe. I tak okaże się pewnie, że w twojej wiedzy istnieje wiele luk. Pod koniec kursu będziesz w stanie zupełnie sprawnie rozegrać szachową partię. Wtedy dopiero zadecydujesz, jakim pragniesz zostać szachistą i ile czasu zamierzasz poświęcić
szachowa mistrzyni kobiet

Ken Whyld z przyjemnością podejmuje wyzwanie Cathy Forbes, która po raz pierwszy zdobyła tytuł Brytyjskiej Mistrzyni Kobiet (British Women's Championship) w wieku 19 lat. Cathy pojechała następnie jako reprezentantka swego kraju na Olimpiadę Szachową, skąd przywiozła tytuł Międzynarodowej Mistrzyni Kobiet.

Ci a- w szachy. Jeśli Ci się nie spieszy, podziel weekend na dwie części. Po pierwszym dniu rozegraj kilka partii, by ugruntować nowo zdobytą wiedzę o ruchach figur szachowych i poznać słabe strony swojej gry. Dopiero wówczas przejdź do Dnia drugiego. Pamiętaj, że tylko rozgrywając jak najwięcej partii, staniesz się coraz lepszym szachistą. Książka ma ten proces przyspieszyć.

Do magii szachów należy między innymi i to, że są grą niezgłębioną. Istnieje potencjalnie więcej różnych sposobów mijania szachowej partii niż atomów we wszechświecie, a więc - odwagi i do dzieła! Słynny szachista Sicgbert Tarrash mawiał: „Szachy, jak miłość, jak muzyka, mają siłę uszczęśliwiającą". Win (o więc chyba poświęcić im kilka godzin.